موارد نا ایمن به عنوان رویداد محسوب نمی شوند بلكه فاکتورهایی جهت ایجاد رویداد میباشند. افزایش موارد ناایمن میتواند کارگاه را به سمت شبه حوادث یا بروز حوادث کوچك و با افزایش به سمت حوادث بزرگ و در نهایت به بروز یك فاجعه هدایت کند.
عموما حوادث، زنجیرهای از موارد )شرایط و رفتار( ناایمن می باشند که به وسیله شناسایی و کاهش موارد ناایمن میتوان از بروز حوادث و سوانح جلوگیری کرد و یا نرخ ایجاد حوادث را کاهش داد. نوشتن وگزارش موارد ناایمن یكی از بهترین راه کارها و شیوه ها جهت آموزش شناسایی و ارزیابی خطرات به افراد می باشد.
گزارش نكردن موارد ناایمن باعث می شود تمامی نقاط ضعف یك عملیات، فعالیت و وظیفه دیده نشود و بنابراین اقدامات اصلاحی لازم نیز صورت نپذیرد. این بدان معنی است که ریسك آن فعالیت هیچ گاه به طور کامل کنترل نمی شود.
با ارایه گزارش فعالیت ناایمن می توان:
- سطح ریسك موجود در محیط کاری را ارزیابی کرد
- اهداف جدیدی را برای بهبود سطح HSE در سازمان تعریف کرد.
- حمایت مدیران را در اجرای اقدامات اصلاحی به کار گرفت.
